Het college van B en W heeft de suggestie van de gemeenteraad overgenomen een commissie van wijzen in te stellen om de problematiek rond de keldergewelven een begin van een oplossing te geven. Dat is mooi natuurlijk, wie is er niet voor oplossingen!!
Wat is de opdracht van de gemeenteraad voor die commissie? Nou het volgende:: “… het college opdracht te geven om samen met de eigenaren een commissie van wijzen in te stellen, te benoemen en de opdracht aan deze commissie te formuleren met als doel het college, de raad en de eigenaren te adviseren over de rechten en plichten van eigenaren en de gemeente, de eigendomsverhoudingen en de mogelijke samenwerkingsvorm van eigenaren en de gemeente in het toekomstig beheer en onderhoud van het wervengebied”.
Let op: er staan 3 doelen in deze omschrijving:
- Adviseren over rechten en plichten van de eigenaren (van de keldergewelven e.d. -mvdo)
- Adviseren over de eigendomsverhoudingen
- Adviseren over de mogelijke samenwerkingsvormen van eigenaren en de gemeente
Dat zijn heel fundamentele vragen. Dat betekent bijvoorbeeld voor wat betreft het eerste punt dat u denkt dat u recht heeft op bescherming van uw kelderdak terwijl deze commissie nu kan gaan beslissen dat u daarentegen verplicht bent het wegdek te beschermen.
Of het betekent voor wat betreft het tweede punt dat u denkt dat uw kelder van u is maar de gemeente kan vinden dat dat alleen geldt voor de zijmuren niet voor bodem en dak.
Of het kan zijn voor wat betreft het derde punt dat de gemeente een dienst instelt die eenzijdig kan uitmaken wat u in uw kelder mag doen en wat niet en dat wekelijks mag komen controleren.
Kortom, deze commissie van wijzen brengt een hele hoop risico’s voor alle keldereigenaren met zich mee. En daarom is het belangrijk om erover na te denken hoe wij als eigenaren van keldergewelven willen reageren.
Wat geen zin heeft:
- boos worden stampvoeten en een extra glaasje drinken (alhoewel dat gezellig is en dat is ook winst)
- scheldbrieven e.d.
- individuele procedures tegen de gemeente , worden zelden gewonnen, kosten altijd veel geld, en lossen nooit iets op voor de omgeving als geheel.
Wat zin heeft:
- voorbeelden aandragen van wat er gebeurd is
- al het materiaal aan bewijslast wat eigenaren al hebben verzameld aandragen
- je mond opendoen in alle gremia die er zijn: werkgroepen, organen van politieke partijen, de gemeenteraad etc.
En dat laatste zien mensen wel in maar de gemeente heeft bepaald niet de indruk gewekt dat ze ergens naar luisteren, ik weet dat. Zo zijn er eigenaren waar de kelders gewoon werden opengebroken om er door de gemeente gewenste constructies te plaatsen met een torenhoge rekening voor de keldereigenaar; zo zijn er keldereigenaren die plots te maken kregen met vorderingen om op een termijn van minder dan een week zandbergen te verplaatsen, etc etc. De rechtsprocedures zijn begonnen over en weer te vliegen en velen lijden tienduizenden euro’s schade. De gemeente heeft niks nagelaten om het wantrouwen tegen haar te voeden, zoveel is zeker.
En dan nu die commissie van wijzen!. Dat is alsof je eerst een hond in elkaar slaat en hem dan vraagt te kwispelen. Begrijpelijk dat in de huidige toestand veel eigenaren er niks voor voelen om met de gemeente te praten over de werfkelders.
Daarom moet er eerst een stop op die boosheid komen om ruimte te maken voor een redelijk overleg met de commissie van wijzen. Je kunt niet aan iemand die een pistool tegen zijn slapen heeft staan vragen of hij alstublieft vriendelijk met de aanvaller wil gaan overleggen.
Daarom hebben we als organisatie een moratorium nodig , een absoluut stilleggen van alle procedures en vorderingen van beide kanten, zodat er niet in oorlogsstemming maar in vredesstemming met elkaar gepraat kan worden. Niemand praat graag tegen de loop van een geweer.
Als er een moratorium is, kunnen we praten.
Maarten van den oever